Jeroens wilde wereld
- onderstaande link laat de wereld van Jeroen zien Down Under !!!
Link Jeroen in het wild
https://youtu.be/65vCDvGtss8
Best wishes for all of you !
Hallo lieve familie en vrienden,
Bijgaand een link naar een filmpje van ons allemaal voor alle bloglezers.
Dat was wat we heel graag hadden willen doen, maar ja zoals jullie inmiddels wel weten , uploaden naar YouTube of op het blog zetten van foto's van Jeroen, dat is iets wat vaak niet lukt door matige WIFI.
En ja we zijn soms wel een beetje eigenwijs, dus we gaan het toch proberen :
Flinders Range wordt onze kerst bestemming, zijn er over zo'n 160 km.
Appeltje eitje dus voor ons ondertussen.
Schijnt erg mooi te zijn, maar erg warm nu, volgens de forecast hier 38 graden, dus wordt zweten, maar zo'n mooi gebied willen we toch zelf ervaren.
We hopen daar later weer mooie verhalen over te kunnen schrijven !
En warm natuurlijk... Laatste overnachting in Port Augusta , waar volgens de locals afgelopen zondag de hoogste temperatuur wereldwijd in een stad, 47 graden Celcius...
Voor alle familie en vrienden :
Lovely Christmas and all the best for 2016 !!!
From down under :
Tjomme, Jelte, Jeroen en Nicole
Nullarbor ervaringen
Nullarbor ervaringen
Balladonia eerste stop,zoals velen met ons, museum bezocht waar een deel van de satelliet Skylab te zien is , neergestort in 1979 in Balladonia.
Destijds dag later telefoontje van president Jimmy Carter naar De Roadhouse in Balladonia om excuses aan te bieden voor het neerstorten hiervan en de garantie dat de USA bijdraagt aan eventuele kosten.
Miss Universe van de USA was voor de Miss Universe verkiezingen in Perth in 1979 en is naar Balladonia afgereisd om op de foto te gaan met het neergestorte deel.
Vervolgens is dat stuk vervoerd naar Perth om te laten zien bij de afsluitende show van de miss Universe verkiezing.
Helaas, podium was hier niet op berekend, dus ingestort ...
Wat mensen allemaal al niet doen.........
Langs de Nullarbor, een paar jonge emu's, af en toe een levende , maar vooral meer dan 100 dode kangoeroes langs de kant van de weg. Zelfs een dode koe zien liggen langs de weg, dat moest een behoorlijke klap gegeven hebben.
Dingo's zou je kunnen zien, zijn door ons niet waargenomen, volgens de pompbediende vallen ze slecht op, hebben de kleur van het overal aanwezige verdorde gras, geel dus. En s'morgens vroeg toch wel de beste tijd.
De wedge tail eagle (tip to tip 210cm) wel meerdere malen, zoals we al schreven, erg makkelijke prooi voor hen die dode beesten .
Bij de lunch gesproken met een gezin ( man Italiaanse afkomst )die op vakantie ging vanuit WA naar de sunshine Coast , leuke contacten.
Overnacht bij Mundrabilla Roadhouse, powered site, net als enkele anderen.
Voorbijrazende Road Trains , maar prima geslapen !
Bijzondere sfeer in de Roadhouses, soms enigszins wat "verlopen" personeel, maar heel vaak , frisse, jonge meiden die van aanpakken weten.
Kerstgroet aan alle Truckers en reizigers groots onder de toonbank.
Meerdere kruizen en graven ?? aan de overzijde van de weg, niet nagevraagd, omgekomen reizigers/truckers ? Of mensen die Mundrabilla Roadhouse als thuishaven hebben ?
Volgende ochtend, goed contact met onze Aussie Neighbours, Melbourne, Dave, Peggy, Evelyne (12), Landon (10) en little dog, on their way to Esperance.
Met een cricketbad van Landon ( elke Australische scholier krijgt er 1 )een golfballetje weggeslagen cricketles gehad en muziekvoorkeuren uitgewisseld.
Keep in contact again !
Overal aangegeven , fruit and vegetables controle op de grens van WA naar SA, zoals bij alle staten in Australië.
Nicole had zich ingelezen, dus iedereen voorbereid, slimme actie van Jeroen, avond voordien alle groente gekookt, dan mag het wel de grens over :)
Voor de grens wedstrijd wie eet de meeste appelen in een half uur, en aangekomen bij een beambte gestopt, Jeroen geeft de zak met laatste appelen en klokhuizen aan de beambte.
"No sir, this is a police control, fruit check is 400 km further in Ceduna."
Haahhhh, wij allen behalve Nicole, behoorlijk misselijk lopen eten aan de inmiddels 9 appels , maar goed...
Oftewel check rijbewijs en blazen voor de driver, Nicole dit keer, 0.0 by the way.
Fruit controle vond ook echt plaats in Ceduna, controleur kwam in onze camper om te controleren. Volgens Tjomme had hij best een appel kunnen verstoppen, maar dat hebben we niet gedaan.
Jeroen vroeg nog aan de controleur of deze controles nou echt helpen, fruitvliegen komen er toch wel, denken wij nuchtere Hollanders.
Maar volgens de controleur was de mediterannean fruitfly overal in WA, maar nergens in SA door de controles.
En een fruitvlieg in de camper dan ? Die overleeft de rit niet volgens de controleur.
Misschien heeft hij een puntje??
Anyway het zal toch iets doen, anders blijven ze die controles niet zo strict uitoefenen denken wij.
Prachtig uitzicht over de kliffen , vlak voor Head of Bight, waar we niet naar toe zijn gegaan, omdat het nu geen "walvissentijd" is volgens de locals.
En we zijn wel eigenwijs, maar zoo eigenwijs...
Hadden we graag gedaan, maar helaas, waarschijnlijk zijn dit ook de kliffen die oma bedoeld.
Nullarbor roadhouse tussenstop, walvis met kerstversiering om; grappig je komt weer mensen tegen die je eerder ook hebt ontmoet.
Mensen zijn toch gewoontedieren ...we doen vaak allemaal dezelfde tussenstops etc.
Koffie onderweg is duur,maar duurt ook 20 minuten voor het is gemaakt, hoe dat kan ??
Yalatha Aboriginal Land gepasseerd, van oma gehoord en gelezen dat aboriginals hun waar komen verkopen langs de kant van de weg.
Bij onze tussenstop in dit gebied, hier niets van vernomen, maar mogelijk net wrong time,wrong place.
We zien wel steeds meer aboriginals , zo ook in Ceduna, waar we na 2 dagen aankomen.
Bij gtede bottle shop in Ceduna wordt pas afgerekend na je identificatie met rijbewijs of paspoort.
Blijkt bij navraag dat dit is vanwege een groot alcohol probleem in deze regio.
In Ceduna zien we ook de aboriginals die niet altijd mee kunnen met de snelle maatschappij op de hoeken van de straat, het maakt indruk en geeft ook stof voor nadenken.
De Nullarbor volgens Jelte
The Nullarbor volgens Jelte
Hallo allemaal, dit keer wou ik eens wat vertellen over de Nullarbor.
Nou, we begonnen in Norseman. Daar ging mama heel veel kopen : fruit, groente alles! Papa zei al, is alles gratis of zo?! Toen reden we "The Nullarbor" op. De eerste Nullarbor kilometers waren onderweg! Dan valt er nu niet heel veel te vertellen, want de Nullarbor is eigenlijk gewoon 1 rechte weg van zo'n 1200 kilometer. 5 of 6 keer groter dan wat jullie kunnen rijden in jullie koude landje! Maar ja, dan nu het verhaal. We zagen een paar dieren, onder andere "The Wedge Tailed Eagle" en "The Kangaroo".
Toen die dag klaar was gingen we ( we moesten wel ) achter een tankstation slapen, als je het zo bedenkt was het nog best schoon voor een tankstation. De volgende dag reden we de laatste 500 kilometers, zag er eigenlijk gewoon precies hetzelfde uit als de dag daarvoor. Toen we aankwamen sprongen Jelte, Tjomme en Jeroen meteen een frisse duik in de zee.
Nou, dit was mijn verhaal. En trouwens, a Merry Christmas and a happy New Year!
Jelte
Cape Le Grand
Cape Le Grand
Zondag 20 december de camping met de bordjes in Esperance ( volgens Jeroen echt opvallend hier, oa. " Falling Trees " en dan zoeken naar de boom...) verlaten na een efficiënte camperwissel.
Op weg naar Cape Le Grand, misschien was er toch nog een plekje om te kamperen in dit national Park.
Rijdend naar het park opvallende herontwikkeling met meertjes en natuurgebieden, meerdere black swans, lonely spoonbill en little brown/grey birds.
En steeds meer de gevolgen van de recente severe bushfire te zien, waarbij helaas ook 4 mensen zijn omgekomen, oa. 2 buitenlanders die hun paarden dachten te bevrijden, maar met de dieren richting vuur zijn gegaan.
Indrukwekkend, verbrande bomen, verbrande Tree Farm, wat een destructie, zwartgeblakerde wegen. Hoeveel mensen zullen door de brand hun inkomen zijn verloren. Realiseren ons dat verzekeren hier tegen , waarschijnlijk geen optie is.
Hoorden overigens in Esperance van de locals , dat het vuur gelukkig het dorp niet heeft bereikt, bij binnenkomst is op een bord geschreven " Fire fighters thanks" .
Maar ook weer goed te zien, de nieuwe natuur, de vogels die vliegen van de ene verbrande boom naar de andere.
Prachtige , forse, zwarte stieren aan de linker kant van de weg naar cape Le Grand, de rechter kant geblakerd.
En dan naar het mooiste strand van Australie, Lucky Bay, ja, om eerlijk te zijn, ons strand bij Fitzerald River national Park deed waarschijnlijk niet mee aan de verkiezing.
Lucky Bay is prachtig, maar meer publiek en voor ons een goede 2e plek.
Heerlijk om weer even de golven te ervaren in Lucky Bay, op het moment dat we de zee uitkwamen konden we selfies maken met de kangoeroes op het strand.
Deze foto's staan nu op de tablet en telefoon van de jongens :)
Op naar Thirsty Cove, wat een stenen, bijzondere Aboriginal story, lunchen met zee als uitzicht , en als we nog niet mindfull waren worden we het wel, de golven die steeds weer over de stenen spoelen en maar doorgaan.
Wachtend op ons broodje, zagen Tjomme, Jelte en Nicole een grote vogel, wat zou het zijn, waar is Jeroen nu ????
Geen nood, Tjomme observeert en determineert als een topper:
" Zeearend mam "
Bleek te kloppen, grandioos, vlak boven ons, cirkelend op zoek naar eten in de zee !
White bellied Sea Eagle.
Lopend over de rotsen verschillende hagedissen/ mogelijke staart van een slang zien wegschieten.
Door naar Le Grand Beach, helaas het klopt echt, maar 1 camping open en "full".
Andere bushcamping in Lucky Bay gesloten vanwege vertraging bij redevelopment door de bushfire.
Geen bushcamping dus hier, overleg, door naar Norseman en morgen de Nullabor op.
Kookaburra geluid
Link naar Kookaburra geluid op camping in Walpole zoals wij die toen regelmatig hoorden:
Kookaburra geluid
Bekijk deze video op YouTube:
http://youtu.be/0W3Afr0TZ7g
Overpeinzingen tijdens de Nullarbor
Overpeinzingen tijdens de Nullarbor
Volbeladen, de locale IGA kruidenier in Norseman weer erg blij gemaakt met onze weekboodschappen.
Boys tillen allebei 10 liter water in de winkel naar de kassa , dat geeft weer veel positieve opmerkingen van de locals hier.
En dan de gevreesde, uitdagende Nullarbor oprijden, auto kon natuurlijk niet in betere staat zijn, door deze te vervangen net voor de Nullarbor.
's Ochtends op de camping in Norseman nog even olie en koelvloeistof gechecked, bijzonder dit te mogen doen met een kerstlied op de achtergrond vanuit de caravan van onze Aussie neighbours.
Overigens goed te merken hoe de boys worden gewaardeerd door de Australiërs, vanochtend werden ze gezocht door Nicole op de camping, ze hadden een nieuw spelletje bedacht : Tjomme bij Jelte op de rug over de camping en steeds tussendoor stoppen bij een rustplek ( " de Technostep" is begin en eindpunt van dit spelletje en tussendoor allerlei per direct verzonnen rustposten, zoals een boomstronk) , want dit was hetzelfde als straks op de Nullabor als we steeds moeten stoppen bij een Roadhouse om de tank vol te gooien.
Maar goed Nicole zocht ze, zag ze niet, maar een Aussie pensionado :
"Are you looking for the boys ? They are over there!" met een grote lach op zijn gezicht !
Je vraagt je zelf soms af of de armbandjes met telefoonnummers van dad en mum wel zo nodig zijn hier :)
De campsites in Australië bieden dat wat je nodig hebt, de mooie plekken ( wat wij mooi vinden dan hè )alleen in National Parks campsites of bushcamping.
Waar Nicole elke keer weer blij van wordt is hoe snel de was droogt, altijd heerlijk de was buiten op te hangen en dan zien hoe snel de was hier droogt met zon en wind: 's avonds ophangen, 's ochtends droog.
Verder gaan we hier zonder toiletrol over de camping, waar je ook gaat, camping regulier, bushcamping of de publieke toiletten in de dorpjes en steden ( vanuit een restaurant wordt je ook vaak verwezen naar deze publieke toiletten ) overal toiletpapier .
Het reizen zelf gaat ons erg makkelijk af, sterker nog we ervaren weer wat het met ons doet en hoeveel energie we krijgen van al die nieuwe indrukken en korte, maar soms intense contacten met anderen.
Dit geldt voor ons alle vier, ook de jongens lopen overal rond alsof ze niet anders gewend zijn en het maakt hen niet uit of ze in het donker samen naar een toiletgebouw gaan of met ouders.
Tijd wordt een ander begrip, waar 2 maanden eerst lang leek, is het nu eigenlijk te kort. Gedachten als : " Waarom gaan we eigenlijk maar 2 maanden weg en niet langer" spelen regelmatig door ons hoofd.
Huiswerk maken gaat op wisselende tijden, maar gestaag door.
Voor de mannen een toptijd, even 2 taallessen , nakijken en dan weer iets anders.
Kleine kanttekening is dat ze mama erg streng vinden bij het nakijken.
Juf zou daar veel makkelijker in zijn.
Vandaag heeft papa nagekeken, door de mannen als ' geen verschil ' met mama .
De Nullarbor rijdend kan er goed huiswerk worden gemaakt, rechte weg, maar behalve kans op een voorbijlopende kangoeroe, kameel , koe of emu weinig onverwachte momenten.
Handschrift wordt er wat slordiger op, maar dat zal juf vast niet erg vinden.
Nicole zag, terwijl ze reed, eigenlijk continue wel een wild dier, hopelijk eerder een fata morgana dan last te hebben van een heatstroke.
Moeten toch wel bekennen het nodige respect te hebben voor Bas en Wies die deze rechte Nullarbor hebben afgefietst.
We zijn welgeteld een fietser tegen gekomen en 2 bikers die Jeroen heeft gesproken bij een tussenstop.
Door zijn relatief eentonige verlaten landschap, hebben we ook nooit eerder ervaren om zoveel vrienden te hebben ontmoet (zelfs Facebook kan daar niet aan tippen) op de route van de Nullarbor, menig automobilist, caravan/camperbestuurder zwaaiden naar ons als ze ons tegemoet reden.
En ja, de vluchtstroken voor de Royal Flying Docter Service for emergency, naast de Nullarbor , dat zou toch helemaal dondersgaaf zijn, als je daar voor en mee mag werken....
Kunnen we toch een beetje ervaren hoe het is om op de vleugels van een Wedge
Tailed Eagle mee te vliegen .... wat een spanwijdte ......
Alle dieren van de regenboog
Alle dieren van de regenboog
Hoi allemaal,leuk dat jullie mijn verhaal weer lezen.
Deze keer wou ik vertellen welke dieren we allemaal al gezien hebben.
Zie hieronder mijn lijstje :
Kangoeroes : check
Koala's : nog niet
Emoes : check
Dingo's : nog niet
Dolfijnen : check
Walvissen : nog niet
Kookaburra's : check
Slang : check
Spin ( in de camper ) : check
Wedge Tail Eagle : check
Varanen : check
Hagedis : check
Kaketoes ( Pink Gallahs ) : check
Zwarte zwanen : check
Zeearend : check
Condor : nog niet (-:
Nou dit was mijn lijstje
Sturen jullie ook een lijstje van welke dieren jullie al in Nederland gezien hebben toen wij weg waren???
Tip : maak papa lekker jaloers en zeg dat jullie daar heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeelee mooie vogels en vissen en vlinders gezien hebben. Maar als jullie vertellen dat er ijs ligt, staat hij morgen bij jullie op de stoep.
Jelte