Weer thuis na Caribische kust Costa Rica

Einde van de vakantie doorgebracht aan de Caribische kust, reggae, relax, backpackbestemming…alles klopt !

Overnacht in een luxe villa met zwembad , open keuken, brulapen als gezelschap en vooral rust, jungle omgeving, genieten ..Dat dit werkt is duidelijk er worden meerdere huizen bijgebouwd in dit gebied voor soortgelijke vakanties. De backpackcultuur is er ook echt in de dorpjes zelf vanaf Puerto Viejo tot Manzanillo. De fietsers ( voornamelijk Beachcruisers ) en reggae geluiden zijn alom aanwezig. Fietsers hebben hier zelfs voorrang, naast de locals huren ook de vakantiegangers vaak een fiets voor verhuur.

Plan was nog bezoek aan NP Manzanillo en Cahuita, Manzanillo ook bekend voor vogels als een van de eersten in de vroege ochtend bezocht door Jeroen en Nicole. Mooie wandeling door tropisch regenwoud en langs de kust, helaas weinig vogels gezien in het park. Bij het uitlopen ervan meer geluk. Drukte neemt toe en wij terug naar de mannen , waar uitslapen erg werd gewaardeerd. Middag Chiquita Beach gevonden na zoeken, prachtig, veel ruimte, zandstrand, maar onstuimige zee, vloed. Koraal vlak voor de kust : Tjomme en Nicole hebben nog vissen gespot met snorkelen, maar werden ook zelf regelmatig aangespoeld op de kust. Jeroen aan het vliegvissen, met vangst en Jelte als fotograaf met een waterdichte camera in het water om alles vast te leggen. De grote pot pindakaas doet weer goede dienst samen met crackers. Bij afsluiten boodschappen gedaan en zelf pannenkoeken gebakken door Tjomme en Jeroen. Zowel in de avond als overdag kaartspel Shithead en Bonanza gespeeld met z’n 4-en onder de geur van wierook.

Jeroen nog meerdere rondjes gelopen / gereden met wisselend resultaat . Brulapen dichtbij, allemaal in de auto op weg naar de brulapen…helaas al weer verder.. Relaxen, winkeltjes bezocht, onze dagelijkse Mango , Papayo of Tamarinde con leche of aqua genoten. Heerlijk onder deze temperaturen! Veel zo’n en incidentele bui gehad in dit gebied .

Laatste dag naar Jaguar rescue centrum, opgericht door 2 Spaanse biologen. Opvang voor alle dieren, naam Jaguar zelfs verkeerd Ontstaan na opvang Andere katachtigen . Dubbel dat de Entree tevens gebruik wordt voor inzetten opvang, maar dat de gids bij afsluiting ook vroeg om een gift. Uitleg ging soms wat ver voor ons, wel weer geleerd dat Tukans echte roofvogels zijn,eten eieren en jonge vogels op om vervolgens zelf een nest te beginnen.
Groene ara’s vlogen over , prachtige wilde vogels waar ze proberen deze populatie weertje doen groeien in Costa Rica, vanuit ander centrum , niet geweest wel de vogels kunnnen spotten . Op weg er naar toe drietenige ( vinger !)luiaard in de elektriciteitsabels door locals geholpen. Rescue center werd gebeld, gesproken, kunnen nu niets doen. Gebeurd dagelijks , brandweer wordt hiervoor Gebeld, gaan de luiaard bevrijden, verschillende opties, kan misschien zo doorlopen, kan verwond zijn, kan overlijden.

Na lunch weer naar een ander strandje Punto Uva. heerlijk strabd, rustige zee dit keer. Jeroen gevist (1 vis voor de locals ) ,de anderen gezwommen en genoten met een bal van het water.

Laatste nacht en door naar San JOss, lange drukke weg,m.n. In de bergen dit keer, ongeval net gebeurd zette iedereen weer op scherp.

Bijna iedereen, sommigen blijven rechts inhalen op hoge snelheid tot onze verbazing.

Laatste overnachting in Sabana m voelt beetje als thuiskomen , laatste duik in het zwembad door Tjomme en Nicole …

vuurwerk ?? Gegeten bij locals tentje op de hoek, bleek dat WK voetbal voor vrouwen ( jeugd ) werden gespeeld in het Stadion op loopafstand.
Costa Rica-Australie gevolgd op de TVschermen, hadden we het geweten dan hadden we in het staDion gezeten. Volgende dag auto terug en op naar het vliegveld, weer lange dag met overstap in Mexico ( Tjomme goed geslapen , Jelte zowaar 2 x 1 uur geslapen, Nicole zatter tussen in …. Nu weer thuis en weer wennen aan de nieuwe tijd. Temperatuur is voor ons niet anders dan gewend , hoog ? Alle indrukken en foto’s nemen we mee !!!

Op naar Toucan Road Cocles

Zaterdag een reisdagje, heenweg naar Nomad America ging volgens plan. Volgens de mannen ijs verdiend omdat we volgens planning rond 09:00 uur wegreden. Allebei nog gereden in deze gave 4 WD Toyota Hillux. Gabriel van Nomad America ontving ons, alles snel okay en door naar de andere huurauto. Allemaal duimen dat de auto groot genoegen voor onze bagage . Alle verhalen waarbij dit niet zo was en de jongens elkaar niet konden zien kwamen naar boven vooraf.

Gabriel vertelde over zijn zus die nu 2 jaar in NL werkt , hoge baan in belasting van een internationaal bedrijf. Vindt het wel koud in NL, maar doet dit o, straks een goede functie in Costa Rica te krijgen . Hij verteld wat we al vaker hebben gehoord dat het in Costa Rica niet makkelijk is om een goed betaalde baan te krijgen. Zelf heeft hij net als de andere medewerkers geen loon gehad gedurende ruim een jaar dat het bedrijf gesloten was door de regels rond COVID . Voetbal en surfen zijn zijn hobby’s, loon is ongewijzigd, uitgaven sterk verhoogd. Voor een kilo tomaten betaald hij nu 5 x meer dan voorheen. Door de gascrisis door de oorlog in Oekraïne wordt alles alleen nog maar duurder. Toch blijft ook zijn levenshouding Pura Vida. Dat is het leven , kijken hoe het verder gaat. En ja hij weet alle namen Memphis Depay , De Ligt, De Jong… Voetbal is een nati9nale sport en hij zal de wedstrijd Costa Rica - NL ook niet vergeten . Als de jongens zeggen :” Yves met Tim Krul ( keeperswissel ) herkent hij het direct. Ons mailadres doorgegeven voor zijn zus, misschien zien we haar nog in NL.

Jawel de tweede huurauto is groot genoeg voor onze bagage !!! Met de tip van de verhuurder verderop in een lokaal café heerlijk Costa Ricaans gelunched. In San Jose meer ruimte voor diversiteit, de jongen die ons bediende had gave groene nagellak op en waardeerde het dat Jeroen hier positief over sprak.

San Jose uit kost natuurlijk even tijd, ook leuk om al die drukte te aanschouwen. De afspeellijst door Jelte gemaakt na aanleveren van nummers geeft 1,5 uur héérlijke meezingers en afsluiting met White Christmas…. De vertraging op de route 34 , bijna volledig van San Jose tot Limon onder constructie…..hadden we niet zien aankomen. Rond 20:15 uur bij onze laatste plek gearriveerd voor een afsluiting aan de Caribische kust. Opgewacht door Liar, beheerder, die vooral blij was dat we zonder ongelukken waren aangekomen .

De constructie van de weg duurt al jaren, maar als je pech hebt dat er een ongeval is gebeurd laten ze dat soms rustig uren de weg blokkeren hier… Hij is afkomstig uit Israël, via Canada nu al jaren in Costa Rica en waardeerd het zeer, Nog wel de waarschuwing geen waardevolle dingen in de auto of onbeheerd, voor je het weet is het weg…

De vermoeiende dag goed kunnen afsluiten in de heerlijke villa JoeyShe.

Manuel Antonio NP

Door de regen hebben we de geplande hike in Corcovado niet kunnnen lopen, na afstemming toch gekozen om aan Manuel Antonio NP, het oudste, maar vooral zeer toeristische park, toch een bezoek te gaan brengen .

Belangrijkste doel vooral dieren spotten zoals de luiaard..Na twijfel toch voor een gids gekozen, wetende dat deze de groep soms snel naar het einde brengen voor een nieuwe groep. Via het appartment - loft , was een goede prijs, redelijk comforrtabel, helaas geen raam … Verder een laken wat beter weggegooid had kunnen worden , een wc die na 4 x goed ( meestal ) doortrekt . Dat laatste is niet vreemd en vaker wel dan niet meegemaakt. Ook dat men het liefst het toiletpapier niet in de wc gooit, vanwege risico op verstopping. Vaak keurig verzoek op papier en een afgesloten emmer ernaast. Maar ook pluspunten, Een Tour in MA NP met korting , achter het appartement uit lopend direct bij het strand en op loopafstand van het park MA. (800 meter ) .

begin van de vakantie veel saboteur gespeeldmet z’ n 4-en, laatste dagen zgn. “ Shit head “ kaartspell , in dit appartement met z’n 4-en op een dubbel bed.

Vroeg eruit, alle vier, voor de guide. Wij zijn dit niet zo gewend, maar het neemt even tijd voordat iedereen heeft betaald, alles is geregeld en je met een gids het park inloopt. Juan was onze gids, samen met mensen uit Frankrijk en USA. Juan vertelde veel en luid met regelmatig een grap tussendoor. Bij kennismaking vertelde hij dat hij ouderling was voor de Jehova getuigen, we hoefden ons geen zorgen te maken, hij zou niet gaan preken over het geloof. Daar heeft hij zich gelukkig ook aan gehouden allerlei informatie kwam voorbij,maar geen religieuze opmerkringen, Hij vertelde veel bv. over de “ sloths ”, luiaards.
tweetenige leven vooral nachts en eten alleen bladeren etc. Drietenige iets actiever, eten ook insecten. Niet gevaarlijk , kunnen bij dreiging wel uithalen met hun klauwen wat hard kan aankomen door de hefboomwerking. We hebben ze allebei gezien en zelfs een actieve drietenige sloth, zelfs vastgelegd op film.

Doordat CostaRica bestaat uit een samensmelting van gebieden is de biodiversiteit zo groot in dit land. Helyconias zijn afhankelijk van hummingbirds - kolibries. De uitleg over symbiose en mutualisme was voor Jelte gesneden koek ( soms is biologie nog handig ook ), hier betrof het mutualisme. De Helyconias kunnen niet leven zonder kolibrie, maar de kolibrie heeft voldoende andere planten om van te leven.

Vleermuizen gezien, een baby gevoed door de moeder vastgelegd, na alertheid op de geur een actieve brulaap gezien. De gidsen geven elkaar ook tips en informatie door. Gelukkig laag seizoen , toch best wat mensen . strand ( afgesloten ivm. NP) ziet er prachtig uit, voor ons waren de groepen mensen en het tijdstip midden op de dag niet het moment om te gaan zwemmen. Helaas sanitair gedateerd op sommige plekken, wel heerlijk fruit en frisse Guanabana drank gedronken bij afronding Tour.

Na afronding gegeten bij El Chante , aanrader gids en andere Franse gasten die we daar later ook weer zagen. Terug naar huis lopen, 800 meter moet lukken, maar wel behoorlijk vermoeid door de warmte en hoge luchtvochtigheid. Maar ja toch nog een busje dus dat ging snel. Einde middag nog even langs het strand, maar regen en onweer kwam snel opzetten. Jeroen was al iets verder weg, dus stond later zingend in de tropische regen voor de deur. Regen voelt als een douche in deze temperaturen, alleen voorzichtig zijn met onweer. Volgende dag door om de auto’s te wisselen in San Jose en dan voor onze laatste dagen naar de Caribische kust.

Ecothermales Quepos

Na een nacht in Laguna Vista Lodge, waar de mannen nog een nieuw kaartspel hebben geleerd van een jonge Amerikaan uit een groep Amerikaanse reizigers na het ontbijt de volgende dag weer de kans om het park uit te gaan.
Niet voordat we alle vier hebben gedoucht in de prachtige buitendouche met uitzicht op het regenwoud !
Rivier is weer toegankelijk, dus weer onze reis opgepakt. Jelte heeft een mooi filmpje gemaakt met begeleidend commentaar van het doorkruisen van de rivier. Duidelijk te zien dat er schade is geweest door het noodweer, al is men ook weer heel snel met het herstel.

overal horen we terug dat er weinig tot geen compensatie is geweest tijdens de corona pandemie die het toerisme erg heeft geraakt de afgelopen twee jaar ( 3 maanden een paar 100 Euro per maand daarna geen compensatie meer ).

Doel is Ecothermales Quepos , natuurlijke thermaal bronnen , maar minder bekend en toeristisch aan de Pacifische kust, half uurtje de bergen in rijden . de 4wd komt weer goed van pas, we rijden zo makkelijk over de onverharde weg de bergen in. Bij aankomst een nog natte plek om te kamperen, vriendelijke eigenaar, ja hoor we kunnen de thermaal baden gebruiken zo vaak we willen. Er is geen licht, maar met een lamp prima als wij er savonds heen willen .

De plek is een aantal jaren geleden bij toeval gevonden, was een farm, maar bij de koop bleek het water wel erg warm wat de eigenaar wilde drinken. De bron is waarschijblijk het gevolg van een botsing van architectonische platen. Een vulkaan is niet dichtbij wel in de buurt enkele actieve plekken. De ligging van de baden is paradijselijk. Net achter onze kampeerplek / parkeerplaats liggen 6 kleine baden in het bos met een klaterende rivier op de achtergrond. Heerlijk in gelegen in de avond met onze lamp en de volgende ochtend opnieuw, meditatief moment als Tjomme niet bezig is om een nieuw spel te verzinnen zoals het verstoppen van slippers onder stenen of opdrukken onder water . Jelte heeft als een dolfijn het water uitgespoten, maar nee eigenlijk mag je het niet drinken. Reden is dat het sulfiet wat in het water zit tot infectie kan leiden ( schijnen enkele jaren geleden zelfs bij andere bronnen tot fatale gevolgen hebben geleid ).

kennis gemaakt met Anouk, jonge vrouw uit NL, sinds enkele jaren woonachtig in Costa Rica , nu schoondochter van de eigenaar van deze bronnen.

Door de regen en de hoge luchtvochtigheid is het drogen van spullen moeilijk, de geur in de tent wordt er niet beter op. Met de toegenomen regen gekozen voor vervolg nog een overnachting in een appartement in combinatie met Manuel Antonio NP. Doel grotere dieren spotten als dat lukt .

overdag onverwachts zin, kunnen gebruiken om kampeerspullen Te laten drogen.
Nog een slang gezien bij de eigenaar , zoon van, rustige dag, bezoekers voor de baden zijn allemaal enthousiast over onze daktenten en de plek bij de bronnen.

In de namiddag eerst nog onderweg gelunched, nasi, eieren ;( van de kippen van de laatste kampeerplek ), afgewassen in de rivier en door naar het appartement dichtbij Manuel Antonio NP.

Corcovado of toch anders

Na 2 nachten in camping Adonis waar veel kunnen zien in/ rond de tuin: krokodil Als huisdier (?), kaaiman, koereigers, toekan, geelvleugel ara ‘s en capucijneraapjes en kennisgemaakt te hebben met de beheerder. Heeft zelf niets , ex- schoonmoeder stond bij vertrek in de rolstoel onder de buitendouche ( met doorzichtig groen gaas omgeven ) maar wederom super enthousiast over de omgeving en de dieren . Grootse plannen, van de andere kant geen geld, de zorg voor 2 jongens thuis , en ook de gedachte als de nieuwe Amerikaanse buurman gaat investeren in 5 hoog, ben ik weg en verkoop ik de property. Zou deze gekregen hebben van een Amerikaan waar hij voor werkte.

Maandag 1 augustus met de zon op weg naar Corcovado, morgen een locale gids om 07:30 uur, Erick ( uit Tino Nigre voorbij Puerto Jimenez . Eerst wildkamperen bij Carate Beach, naast de airstrip die al zeker drie jaar niet meer gebruikt wordt.
boodschappen, tanken, pinnen …oef Max 50000 ( ongeveer 75 euro ) colonnes te pinnen per persoon …

maar we zijn weg !

4 WD road, goed te doen, twijfel bij de jongens over wild kamperen maar oké 1 nachtje en aangekomen treffen we kort Erick nog na zijn vorige Tour.

mooie plek tent opgezet , Jelte enthousiast de hangmat opgehangen, super tussen de palmbomen uitzicht op zee, wel opvallend sterke golven, het wordt vloed, wordt niet meer dan pootjebaden. Een bui, even afwachten , maar helaas vanaf 16:30 tot wegrijden rond 07:00 uur bijna continu regen, onweer, regen …De kreek naast de tent groeit en we staan op 50 meter afstand van de zee…Na een onrustige nacht besloten , inpakken in zwembroek en nachthemd , ochtenddouche gehad en wachten of Erick komt.

jeroen overlegt ( althans poging toe in het Spaans ) met man op leeftijd die onder een zeil woont op deze plek. Hij heeft wel een mobiele telefoon en is druk aan het bellen.
een ding wordt duidelijk, het park is gesloten en terug kunnen we nu niet we komen nu niet door de rivier heen…

kwart voor acht gaan rijden en komen al snel Erick tegen , achterop de brommer bij een Local.
hij kon zelf niet met zijn motor door de rivier, heeft zijn vriend gebeld die hem heeft opgehaald en nu wil hij ons helpen. Nee tours nu verboden in Corcovado, terug kan echt niet . Hij denkt mee over een lodge in het eerste gebied, helaas geen plek .
Door naar de volgende lodge wel door een stromende kreek heen die gisteren niet eens bestond. Dit gaat lukken , we volgen hem .
hij stapt af loopt door de kreek, ja op deze manier kan het . Motor eerst , wij daarna. Weer verder…

Laguna Vista VIlias zijn vrienden van Erick, waar we om 08:00 uur verregend staan.
na wat onderhandelen tussen Erick en de beheerder is er plek, Een kleine kamer, maar plek. Geen probleem, bij aanbieden all inclusive , wat we net met cash kunnen betalen , is er ook nog een ruimere kamer vrij.
ontbijt aangeboden gekregen , en na een uurtje was de kamer klaar.

Prachtig uitzicht helaas nu alleen regen .. buitenbad en douche overdekt in de tropische tuin.
veel drogen , en daarna wachten tot het droog wordt.

morgen kijken we . Als het niet veilig is zullen we niet weg mogen heeft Erick al aangegeven

we gaan het zien..

een voordeel de jongens hadden al een sterke voorkeur voor een lodge en nu zitten we in een luxe lodge in Corcovado na een uitdagende nacht wildkamperen…

Ziplinen Monteverde

Ziplinen Monteverde -

Haciënda Sassenberg

Voor Jelte stond het vast, na twijfel Jeroen en Tjomme ook mee met Sky Adventures.

Nicole keek toe vanaf de grond.

De oefenbaan kon ik zien, staand op de hangbrug over de weg was al een uitdaging op zich om foto’s te maken waar meer dan alleen benen op stonden.

Daar gaan ze omhoog met de lift …

Na 1 uur zou ik ze weer kunnen zien in de laatste baan, maar deze is zo hoog dat je zelfs een rode trui pas op het laatst ziet als herkenning.

Op aanraden van 1 van de gidsen advies om bij de toren te wachten waar ze aan kwamen en dan via het touw of met een jump weer beneden waren.

Eerlijk gezegd verwachtte ik na een half uur dat er misschien wel 1 of 2 terughouden komen met de lift.

Maar nee geen bekenden …alle drie hebben de route afgelegd.

Jeroen en Jelte samen op de laatste line. Tjomme samen met een NL meisje deze laatste line.

Zowel Jelte als het meisje voelden zich vrij om te zwaaien en de handen los te hebben …aarghh.. gelukkig niet gezien …

Door naar Santa Elena , wat inkopen, vloeistof om te koken ( handige busjes ) , pinnen … ging even niet als gepland maar gelukkig weer goed afgelopen.

Door met als doel Quepos, bleek iets te ver.

Om zes uur is het donker hier en dan ook echt donker.

Het regende, onweer en zag er niet best uit. Afsplitsing en door gereden naar Haciënda Sassenberg. Geen punt je kan kamperen…eh.. is er nog een bungalow vrij ?

Ja hoor alleen nog schoongemaakt, half uur gewacht en we konden erin. Heerlijk een goed bed en willen een lange nacht maken. Maar tsja .. de eigenaar was net iets te laat om de bouwvakkers te waarschuwen dat er toch gasten waren .

0700 uur Jelte en Tjomme wakker ..

Jeroen en Nicole waren al de omgeving aan het verkennen .

Voor het luxe ontbijt op het terras met uitzicht op zee Nicole ( en Tjomme heel even ) nog heerlijk gezwommen in het zwembad op 700 m hoogte onder de palmbomen.

Heiko de eigenaar ( Duits 17 jaar hier , wil niet meer weg, maar levert z’n Duitse paspoort niet in, toch zekerheid) vertelde dat de arbeiders hier 120 Euro per wk verdienen voor 56 uur ( 5 x10 en 1x6)..

Opslag door inflatie en stijgende prijzen vindt hij logisch,maar dat is zeker niet het gemiddelde hier .

Nog even een spelletje Saboteur ( vaker , maar avonden snel te moe , dus nu in de ochtend tijd gemaakt ) en door naar Uvita.

Via de Crocodile Bridge ..

Maritima NP Beach Uvita

Vanuit de Hacienda in de bergen weer verder naar de Pacifische kust, via Uvita naar Corcovado. Crocodile bridge als tussenstop , jawel krokodillen liggen onder de brug. Wat kraampjes en drukte en vooral ook weer een heerlijke papaya of Lenin con aqua gedronken. Gevraagd om con leche, maar dat lukte nu niet. Blijft lastig inschatten, we zijn alert dat je in afgelegen gebieden beter geen water uit de kraan kunt drinken . Door naar Al Chaman campsite in Uvita. Bij aankomst regen , vriendelijke beheerder die met ons zocht of we onze daktenten niet onder een van de shelters konden zetten.
na drie keer een andere proberen, Jeroen dacht dat dat wel zou lukken, komen we weer uit bij de eerste die de beheerder aangaf …Hij doet dit ook al jaren natuurlijk. Eerste indruk wat gedateerde campsite , kregen 2 toiletten en douches aangewezen , werd nog even gekeken ..ja de lamp doet het. De volgende dag stonden we eigenlijk op een hele unieke plek . Met onze auto onder een enorme boomhut, meerdere auto‘s met daktenten , zelfs Nederlanders waar Tjomme weer blij van wordt. Beheerder bleek 66 jaar te zijn, hij deelde met iedereen al zijn ervaringen. Veel liefde voor de natuur, woont op de camping, hutje mag geen naam hebben, aanrecht buiten, uitzicht op de laatste groene strook voor de kust, waar hij dagelijks o.a. prachtige geelvleugel Ara ‘s ziet vliegen . Laat een kolibrienestje zien, superklein aan de bladeren van een boom. Kaneel boom, vleermuizen in zijn woning, roept de kippen bij elkaar. Laat zien hoe hij chocola maakt en leeft van de natuur. Als Jeroen een kokosnoot wil vellen , komt hij helpen, hij heeft er een apparaatje voor staan, ijzeren pin die met draaien de noot stuk maakt in etappes. Tuurlijk eerst zelf proberen met het grote hakmes wat we mee hebben , maar nee het apparaatje is toch echt handiger. Maar de Pita is veel smaakvoller dan de kokosnoot zelf. De kokosnoot ? zoals wij die kennen is goed voor je huid ,je haren . Het klopt de noten die worden aangeboden met een rietje na het afsnijden van de kop , zijn groen van kleur , heerlijk te drinken inhoud. Twee mannen die ook op de camping slapen in een tentje , wonen ? , helpen de beheerder met het dagelijks aanharken van de grond ( zand, wel fijn regen nu snel weg ) tot het lopen met de kruiwagen ( doel ?) , tot voor get huisje zitten als de beheerder even boodschappen doet . Twee nachten gebleven , overdag naar Maritime NP Beach geweest, drie minuten lopen . Entree van 6 dollars , blijft soms bijzonder, wel gedaan, heerlijk in de Pacifische Oceaan gezwommen . Warm joh! Avondeten van zelf koken bij de tent tot soms overdag lunch bij een Soda ( goed te betalen , vaak heerlijk tradtioneel eten ) en in Uvita in de avond op loopafstand een Mexicaans georiënteerd restaurant. Goed gegeten met heerlijke Ananas of Papaya con leche erbij.
op Elke plek waar je komt lopen honden, soms van de Bewoners, soms wilde honden , niet altijd duidelijk ..

Turin

Na een langere rit met vele gaten in de weg naar het dorpje Turin opeens onverwachts de camping. Poort gesloten maar enige gast deed voor ons de poort open. Prachtige plek aan een bergrivertje met vogels, vlinders op het hele terrein. Later bleek dat de eigenaren op kraambezoek waren bij hun kleindochter / nichtje. Geen probleem we konden gewoon gaan staan hoorden we van wat later bleek de schoonzoon Luis te zijn. Luis woont met zijn vrouw Stefanie en zoontje Luan boven op de heuvel. Stefanie doet samen met haar drie zussen het restaurant en de camping. Bijzonder verhaal eerst was de aanleg van een tilapiafarm het plan 15 jaar geleden bij aanschaf van de grond. Maar helaas na enige tijd waren de tilapia vergiftigd. Hoe ? Jaloezie ? Van een van de arbeiders ? Duidelijk werd wel dat je er moet wonen Om criminaliteit tegen te gaan. Nu meer bewoning in het gebied en geen verdwenen koeien meer of vergiftigde dieren meer. Twee nachten gestaan, pizza thuisbezorgd aan de gate in de regen over de porthole weg.. Chillen onder toezicht oog van een heilige is weer iets nieuws voor pubers. Volgende ochtend Luis vroeg wakker ( werkt van 1800-0000 online met Singapore ; firma voor verdeling fuel voor vliegtuigen wereldwijd, benadrukte belang dat hij als jongen van de bergen naar een private school was geweest waardoor hij tweetalig les kreeg, dit gaf mogelijkheden voor zijn carrière. Hij wil dit ook voor Luan ). Luis is ook geïnteresseerd in vogels en vertelde enthousiast wat we konden zien. Helaas nu geen Tucan, zijn hier regelmatig en Luan kan ze ook al goed vinden. in 2 vijvers vele vissen oa regenboogbaars en tilapia. Jeroen kon enthousiast zijn gang gaan. na 2 nachten door naar het Ziplinen !in Monteverde.