Sossusvlei en meer

Na lange rit, via Solitaire, wat wel indruk maakt toch als je ook het boek hebt gelezen van Ton van der Lee over Solitaire zo'n 20 jaar terug .
Op de terugweg ook gegeten in Solitaire in het cafe naar hem vernoemd.
Bij navraag werkt er niemand meer die er toen werkte en woonde. Verder ligt "Moose " begraven onder de boom. Moose de zwager van de eigenaar destijds van het krakkemikkige Solitaire . Stond in de winkel, wist veel van de natuur, vaak goed gemutst en kon niet lezen of schrijven.
Sossusvlei was bijzonder, mooi, maar toch ook een zgn. " kaasmarkt gevoel " als je in de rij staat met zonsopgang om het park in te mogen .
We kregen nummer 27 in de wachtenden rij auto's, mochten betalen bij terugkomst.
Na heel veel gravel, jawel in Sossusvlei zelf 60 km verharde weg, zalig als je dan ook nog doorhebt dat er een snelheidsbegrenzer op de auto zit in de 4WD , dan kun je op de terugweg best lekker doorrijden.
Luchtballonnen boven Sossusvlei , zand en echt 4wd laatste paar km naar Sossusvlei zelf toe. Even spannend voor Nicole, Jeroen was meteen enthousiast maar terugweg was ook Nicole overtuigd, gaaf crossen door het zand.
Onze auto is echt top , kan veel aan en houdt goed grip.
Tent bleek vorige nacht 2 schroeven te missen, wel relevant, dus nadat de vriend van de camping beheerder op weg was geweest naar de loods van de campsite kregen we nog een extra schroef erbij..
Sossusvlei zelf is mooi, goed gezien te hebben, maar mochten we nog eens naar Namibie gaan hoeven we niet opnieuw er naar toe.
De jongens al snel over de graat de hoge duinrug bij Sossvlei op, Jeroen nog even fotograferen,Nicole er enthousiast achteraan.
halverwege het duin werd de hoogtevrees bij Nicole erger, wat werd versterkt door 2 enthousiaste jongens verderop zwaaiend en uiteindelijk op het randje zittend op de top met de benen erover heen bungelend.
Een Franse jongen die achter Nicole liep probeerde haar gerust te stellen, het zijn geen rotsen alleen zand, geniet ook vooral van het uitzicht bleef hij herhalen.
Top gehaald, daarna snel weer terug voor Nicole.
Jongens genieten enorm `, meerdere keren duin afgerold, gesprongen en daarna weer opgeklauterd.
Tjomme daarna met Jeroen nog een rondje over de top gelopen.
De vlei zelf is nu droog met witte klei.
Langzamerhand komen er meer toeristen richting Sossusvlei.
Daarna koffie gemaakt en terug naar het vervolg.
Rijden doen we hier genoeg, zoals ook goed te lezen is in de verhalen van de jongens.
Na de Steenbokskeerkring ( foto momentje ) rechtsaf richting Rooisand campsite.
Na alle dessert een ontvangst in een lodge , zebra's en andere dierenhuiden als vloerkleed, via een schoonmaakster naar de bar geleid, wat gedronken , daarna door naar onze campsite
Als enigen op de camping , wel weer prachtig uitzicht, schijnt de op 3 na beste plek te zijn voor de sterrenhemel.
Na avondeten lekker in bed, goed geslapen, volgende ochtend rond 7uur geluiden , ff nadenken , jawel er wordt gewerkt aan nieuwe gebouwen bij het toilet.
Tijdens ons ontbijt nodigen we de 4 mannen uit voor een kop thee, wat nederig komen ze naar ons toe. Stellen zich netjes voor, willen wel wat praten al is de een daar beter in dan de ander. Ze komen uit Windhoek, werken hier met z'n 4en, volgend week waarschijnlijk weer terug dan afgerond hier, ze zijn zelf Ovambo .
Volgens hun toeval dat ze allen bij dezelfde stam horen.
Verbaasd dat we met 17 miljoen in het kleine NL wonen.
Thee is een beetje " tasteless" zegt er 1 voorzichtig, oeps sorry natuurlijk veel suiker erbij. Gelukkig konden we bieden .
Bij het wegrijden enthousiast zwaaiend en genieten van het contact net als wij .
Het blijft bijzonder dat dit gelijkwaardige contact kennelijk niet zo vanzelfsprekend is hier in Namibie.