Hallo allemaal, hier is een nieuw verhaal voor jullie allemaal.!:-)

We gingen op zoek naar onze laatste camping, gaan daarna naar Peter en Marieke aan de Sunshine Coast. We hadden net onze duurste camping achter de rug waar we voor 1 nacht $70 moesten betalen en we moesten minimaal 2 nachten blijven staan. Dat werd dus $140 betalen. $140?!?! Ja, $140.

Nou ja, na 2 nachten overleven in " the jail " worden we weer vrijgelaten wegens goed gedrag. Dus gaan we dan maar door naar onze laatste camping. Dat is nog wel even zoeken. De eerste camping die we zagen was heel erg druk. Het stond echt helemaal vol met campers. Niet goed gekeurd! Dan maar naar de volgende camping, die ziet er goed uit. Vragen aan een toevallig voorbijlopende man wie de baas is. Hij zou even een mevrouw ophalen die wel een soort van baas was en alles dus wel een beetje wist. En dan komt daar eindelijk een mevrouw op leeftijd aanlopen. Ze legt ons kort maar duidelijk uit dat hier geen tenten mogen staan omdat ze slechte ervaringen met mensen met tenten hebben gehad. We vonden het allemaal echt heel raar! Dat hebben we echt nog nooit meegemaakt!Het was echt een zwerverscamping! En er stonden zelf sloffen buiten! En er waren ook nog eens halve bureaustoelen! Nee, dat was geen camping voor ons. Maar we moesten nu wel snel een camping vinden. Het was namelijk al erg laat. Dan zien we eindelijk een mooie en goede camping, vinden daar wel de receptie maar weten niet waar de baas of bazin rondhangt. Vragen het vervolgens aan een man die daar op camping staat. Hij zij dat je even moest bellen in het telefoonhok en dan het telefoonnummer moest bellen dat op de deur stond van de receptie. Dus gingen ik en papa in het telefoonhok staan bellen. Maar er nam niemand op. Dat is toch wel even raar. Arg!!! Moeten we nog verder! Nou ja, we rijden nog even door en zien dan een bordje met een camper en een tent erop. Ons motto is nu : We proberen het nog 1 keer en gaan anders gewoon naar een motel of gaan wild kamperen. Komen op de camping aan een gaan zoeken naar de caretaker. Zien onderweg een forse en kale man met een sikje. Brrr! Wat een engerd! En dan... Iemand achter ons roept. Naar ons? En ja hoor ; are you looking for the caretaker? Its here! En dan stapt de enge forse kale man naar ons toe... En hij blijkt best aardig te zijn! Hij legt ons uit dat er vanavond ook oudere mensen gaan dansen maar dat zullen wij hem last van hebben op onze plek. En er renden ook paarden langs op de renbaan. Nou ja, alleen maar leuk dus.

Jelte