Het vuurwerktoilet

We zitten nu inmiddels alweer in Sydney en komen daar natuurlijk ook ook om het vuurwerk te bekijken. En laat ik daar nou net een verhaal over geschreven hebben. Althans, "Het vuurwerk en de wc". Maar ja, laten we dan nou maar beginnen :

Woensdag 30 december

We worden wakker in ons bed in Adelaide en weten meteen weer, oh ja, snel inpakken en wegwezen. Alles op de trolley en dan gaan de boys door de lift naar beneden. Alles van de trolley en beneden? Ja! En weer naar boven, op weg naar hun tweede lading. Mum al beneden, wachten op de taxi. Als de taxi er eenmaal is, en dad intussen ook, blijkt dat dad de boys kwijtgeraakt is. Huh, maar die zouden toch ook komen, zegt en denkt mum. Even later komen ze toch terug, bleken " a little bit "vast te zitten met de lift. Nou ja, dan nu snel met de taxi naar Adelaide Airport.

Waarom moeten we eigenlijk door de douane, bedenkt Tjomme zich, we blijven toch in het binnenland? Oh ja, da's waar ook, bedenken papa en mama zich, skippen we die ook weer.

Nou ja, verder gebeurde er niet heel veel daar, de boys nog even voetballen op het vliegveld, wat grapjes maken, boekjes lezen, even eten en drinken etc.

Dus dan gaan we maar door naar het vliegen :

Het is maar een vlucht van 2 kleine uurtjes, wat bijzonder is na onze vlucht van 19 uur. In het vliegtuig zelf is het gezellig, muziekje luisteren beetje praten. Wat de boys erg jammer vonden is dat er " maar " 3 stoelen waren, waardoor " dad naast 2 andere dames moest zitten. Gelukkig heeft hij altijd nog Spotify. De boys vermaken zich ook met 2 voetbalboekjes. En " mum " heeft haar Psychologie blad bij de hand. Zo heeft iedereen wat.

Eenmaal aangekomen in Brisbane gaan de boys lekker voetballen op het vliegveld, dad gaat even lekker zitten, net als mum. De hamburgers die daarna worden gegeten bij

" Hungry Jacks " worden door niemand echt gewaardeerd, maar ja, je moet toch wat eten. Daarna op een ander plekje zitten en de boys gaan weer voetballen.

Even later...

Er komt een nieuwe vlucht aan in Brisbane, niet zo bijzonder, of toch...

De piloot van dat vliegtuig heeft dan namelijk aan zijn laatste vlucht gewerkt.

Familie ervan staat daar met een heel groot spandoek te wachten.

Mum is helemaal ontroerd.

Tjomme komt naar mum toe om te vragen wat er gebeurd is.

Er is niks, ik ben alleen een beetje ontroerd, is het antwoord.

De tweede vlucht was eigenlijk hetzelfde als de eerste vlucht,

het was alleen wat korter. We deden hetzelfde, alleen een verschil was dat de boys nu wél op een schermpje mochten. Dat vonden ze natuurlijk dan ook heel leuk. Ze deden " Head Soccer ", en mum mocht het leren, ze zeiden van tevoren wel dat het een voetbalspelletje was en dat het nogal agressief was. Toen mum het gespeeld had, zei ze dat ze het nogal agressief vond. We hadden je gewaarschuwd!!!

Aangekomen in Sydney mogen we een eerdere taxi naar het hotel " camperdown " toe.

We doen het, maar helaas blijkt het dat het wel 70 dollar kost! Bij een normale taxi kost het met die afstand ongeveer 50 dollar! Nou ja, als we eenmaal in het hotel aankomen mogen we als we ingecheckt hebben meteen naar onze kamer. En dan maar lekker slapen, na een héél vermoeiende dag.

Donderdag 31 december

We worden wakker in ons bed in Sydney en kunnen lekker uitslapen.

We gaan daarna naar een SeaAqaurium, echt héél mooie vissen en andere zeedieren.

Daarna gaan we al vroeg naar het vuurwerk, want we willen natuurlijk wel een plekje.

En dan maar wachten, op het vuurwerk bij de Harbour Bridge en het Opera House.

Jelte en mum moesten zo nodig naar het toilet. We wouden eten halen, maar dat bleek een beetje afgezet te zijn. Dus gingen we maar meteen door naar het toilet.

Maar het bleek een rij van wel drie kwartier wachten te zijn.

Tik tak tik tak

Om 9 uur begint dan eindelijk het familievuurwerk.

En we begrijpen nu dan wel waarvoor we zó lang hebben gewacht

De boys kunnen het dan niet meer volhouden en gaan naar huis.

Maar het was wel supergaaf!

Gelukkig 2016!!!

Jelte