The hunting Osprey

Dinsdag 8 december , na enkele nachten door naar een camping enkele honderd meters verderop, deze had minder gasten, maar het gezelschap werd opgevuld met Honeyeaters, Gallahs, fantails, hoe goed is dat....

Jeroen vond het nodig om de vorige avond de gas/water/elektra-sleutel voor de helft in het slot van de camper te laten zitten, zou maar zeggen, sterk staaltje van metaal moeheid.

Na telefoontje naar Road Assistance op weg naar Kalbarri Garrage, geholpen door Glen (Jim) , op zijn fietsmotor stoof hij weg naar een dame die blijkbaar de sleutel wel kon maken, helaas niet thuis, verwezen naar het postkantoor , een "weird" man zou daar volgens Jim veel verstand hebben van sleutels maken. Maar helaas niet in bezit van de "blank" voor de sleutel

Eerst maar even koffie drinken in een internet cafe, tenminste het was iets met een hoog cafetaria/frituur-gehalte, natuurlijk meteen aan de wifi ,een vriendelijke cafetaria houder. Must to do, volgens hem: met de boys naar de kangoeroes en emu's te gaan op het golfterrein, natuurlijk gingen we dat doen, Jeroen eitjes bakken op de parkeerplaats. Nicole met de boy's op pad in de zinderende hitte van het open veld

hierna gelijk door naar het snorkelgebied, "Blue Holes", hoe verzin je het, net weg van de golfbaan......

De jongens hadden van het vakantiegeld van opa en oma snorkelsetjes gekocht:

pijpje, maskertje en flappers en gaan: Mooi om te zien hoe behendig Tjomme ten opzichte van de dag ervoor, met het snorkelen erin was geworden. Jelte was al sneller om en er zeer bedreven in. Blauwe vissen, gestreepte vissen, prachtig vonden ze het, dit alles tussen de jagende sterns door.

Jeroen uitgedost met een tulband voor de zon, kon het niet laten met zijn uitslooflens

dit fenomeen te foto-en.

Het bezoek van een jagende visarend was een cadeautje, al hangend in de sterke wind, was hij duidelijk op zoek naar iets....

Na een enkele poging , stortte hij zich weer ver naast het snorkelgebied volledig in de oceaan en kwam hij weer boven met een een groot baarsachtige vis met grote stekels en een gele staart, duidelijk een effectieve jager!!! WOUW

Inmiddels was de familie Duck ook weer uit het water, al waggelend over het strand en dan toch nog even met Papa snorkelen. Na een uitvoerige uitleg van Jelte, "neus inademen met masker op en vacuum zuigen"; zo simpel is het.`Papa kon ook snorkelen. Als laatste activiteit, als slot ook nog even een wandelinkje gedaan in een kloof van rood sediment iets verderop bij Pots Alley. Een ding wat Jeroen de vorige avond al gedaan had en ook met de familie goed te doen was.

Na meerdere telefoontjes naar Britz via Road Assistance, advies om toch alle sloten open te breken, oftewel het betere breekijzerwerk! Wij weer op weg naar Jim, oude bekende ondertussen ..Jim snapt er niets van dat ze zo omgaan met hun auto's,stoof weer weg, dit maal in zijn witte 4wheel dr.bak, maar kwam weer met lege handen terug. Dame verdwenen van de aardbol. De forse man begon bedachtzaam op subtiele wijze met een haakje en een half sleuteltje alles te openen. Scheen zo meerdere auto's open te hebben gekregen en volgens ons ook meer dan dat. Topactie ! Nog wat extra ducktape voor de luikjes en rijden maar weer.....

Verder 's avonds onszelf getrakteerd op een etentje aan de blvd in het Rock cafe : seafood.

Jeroen kon het niet laten: "Please for me a perch with a yellow tail "

Jelte sloot af om de rekening te vragen aan de waitress en de dag kwam teneinde.